I dag har me nokre haust-dikt til deg.
Hausten
Hausten er ein gamal kjenning
Svusj, svusj i tretoppane år etter år.
Svusj, blada på trea fell ned,då er bakken gul, raud, oransj
som alle andre år.
Sola smiler, men ikkje så breitt no.
Vinden
Vinden er sint, den hevner seg
på alle han ser og høyrer.
Trea blir ruska, uhu.
Vinden er sint.
Eg trur eg går inn og legg meg.
Haust
Gul, grøn.
Spele, lese.
Hausten er sur og kald.
Haust.
